Boudika – królowa Celtów

Symbol walki z niesprawiedliwością

Boudika, której imię oznacza zwycięstwo nad niesprawiedliwością, była celtycką królową. Ona to w 60 r. n.e. zbuntowała się przeciwko rzymskiej władzy, rozpowszechnionej w starożytnej Brytanii. Z informacji starożytnych historyków Tacyta i Cassiusa Dio niewiele wiemy na temat tej wyjątkowej królowej. Ale to, co zapisano na jej temat, budzi powszechny podziw dla tej kobiety.

W bogatej rodzinie

Przypuszcza się, że Boudika przyszła na świat w bardzo bogatej i znaczącej rodzinie. Miało to miejsce w miejscowości Camulodunum (obecnie Colchester), w połowie lat 30. n.e. Boudika, mając lat 18, poślubiła Prasutagusa, króla plemienia Icenów (obecnie terytorium wschodniej Anglii). Wówczas Rzymianie dokonali podboju Anglii Południowej. Z tego też względu większość plemion celtyckich została zmuszona do poddania się nowej rzymskiej władzy. Musieli zatem Celtowie płacić trybut wrogiemu wojsku i rządowi. Jedynie król Prasutagus mógł kontynuować swoje rządy jako sprzymierzeniec Cesarstwa Rzymskiego.

Mijały lata

Taki stan rzeczy ciągnął się aż do roku 60. n.e., czyli do momentu śmierci Prasutagusa, który nie pozostawił po sobie syna, aby objął po nim tron. Wówczas terytorium plemienia Icenów zostało wcielone do wrogiego imperium, a cały majątek Prasutagusa został skonfiskowany przez Rzymian.

Upokorzenie królowej

Kolejnym upokorzeniem rodziny królewskiej było dokonanie publicznej chłosty królowej Boudiki i gwałtu na jej dwóch córkach. Według Tacyta ten ostatni incydent sprawił, że Boudika zapowiedziała dokonanie zemsty na Rzymianach. Królowa bowiem powiedziała wówczas: „Nie ma nic gorszego od dumy i arogancji rzymskiej, zbezczeszczą naszych bożków i skalają nasze dziewice. Wygram walkę lub zginę, to jest to, co powinnam uczynić jako kobieta”.

Wojowniczka

Podobnie jak ówczesne celtyckie kobiety Boudika szkoliła się na wojowniczkę. Doskonale opanowała różne techniki walki i władanie bronią. Obietnica zemsty została zrealizowana. Wkrótce nastąpił wybuch rebelii pod wodzą Boudiki, skierowanej przeciwko zarządcy prowincji Gajusowi Swetoniuszowi Paulinusowi, który to prowadził kampanię wojenną w Walii. Po pokonaniu rzymskiego 9. Legionu, wojska królowej zniszczyły Camulodunum, masakrując tamtejszych mieszkańców oraz kapitana rzymskiej części Brytanii. Podobny los spotkał Londyn i Verulamium, co było również dokonaniem Boudiki.

Powrócił Swetoniusz

W międzyczasie z Walii powrócił Swetoniusz, który natychmiast sformował wojsko, aby stłumić rebelię królowej Celtów. Miejscem konfrontacji sił imperialnych był obszar od Londynu po Northamptonshire. Rzymianie ostatecznie pokonali Brytyjczyków. Celtycka królowa Boudika i jej córki, aby uniknąć schwytania przez wrogów, zażyły truciznę. Według Tacyta celtycka królowa wybiła ok. 70 tys. Rzymian i ich sprzymierzeńców.

Choć bunt Boudiki zakończył się klęską, po dziś dzień uznawana jest ona za narodową bohaterkę w imię walki o sprawiedliwość i niepodległość.

Ewa Michałowska-Walkiewicz

FOTO: Queen Boudica, John Opie, Wikipedia, domena publiczna