Mieszkaniec Kerry skazany za zabójstwo matki w 2022 roku
Mieszkaniec hr. Kerry został uznany za winnego zamordowania swojej matki po tym, jak ława przysięgłych odrzuciła jego argumentację o niepoczytalności, uznając, że śmierć rodzicielki była wynikiem wieloletniego nadużywania narkotyków i alkoholu oraz historii przemocy ze strony syna.
55-letni Billy Burns został skazany na obowiązkową karę dożywotniego więzienia za zabójstwo 75-letniej Miriam Burns w jej domu w Killarney w sierpniu 2022 roku.
24 listopada 2025 r. ława przysięgłych złożona z ośmiu mężczyzn i czterech kobiet w Centralnym Sądzie Karnym w Dublinie jednogłośnie uznała Burnsa za winnego morderstwa. Po ponad sześciu godzinach narad odrzucili jego linię obrony, że nie jest winny z powodu niepoczytalności. W konsekwencji Burns otrzyma obowiązkową karę dożywocia.
Miriam Burns została znaleziona martwa w swoim domu w Ardshanavooley, Killarney, 15 sierpnia 2022 r., przez sąsiadów, którzy zostali poproszeni przez jej rodzinę o sprawdzenie, czy wszystko z nią jest w porządku, bo nie odzywała się i rodzina zaczęła się niepokoić.
Sekcja zwłok wykazała, że kobieta zmarła w wyniku uduszenia ręcznego w połączeniu z urazem głowy spowodowanym tępym narzędziem, a także miała dodatkowe obrażenia twarzy, szyi, pleców i nóg. Prokuratura twierdziła, że śmiertelne obrażenia zadał jej syn Billy Burns między 12 a 13 sierpnia 2022 roku.
Burns nie przyznał się do winy, powołując się na niepoczytalność i twierdząc, że cierpiał na epizod maniakalny związany z chorobą afektywną dwubiegunową. Podczas tygodniowego procesu jego psychiatra, dr Eugene Morgan, zeznał, że Burns doświadczał hipomanii i spełniał kryteria specjalnego werdyktu „nie winny z powodu niepoczytalności”.
Jednak ekspert prokuratury, dr Stephen Monks ze Szpitala Psychiatrycznego Centralnego, argumentował, że pomimo choroby psychicznej Burns rozumiał naturę i konsekwencje swoich działań, wiedział, że są one złe, i był zdolny powstrzymać się od zabójstwa.
Odrzucając linię obrony, ława przysięgłych ostatecznie przyjęła ocenę dr Monksa.
Proces ujawnił długoletni wzorzec agresji Burnsa wobec matki. Przedstawione dowody pokazały, że był brutalny już od czasów nastoletnich, w jednym z incydentów złamał matce szczękę. Mimo to nie ma zapisów, aby został za to kiedykolwiek oskarżony. Przed postawieniem mu zarzutów zabójstwa matki nie był wcześniej oskarżony ani skazany za żadne przestępstwo.
Świadkowie opisali Miriam Burns jako oddaną matkę, która znosiła lata przemocy. Jej siostra, Helen O’Leary, powiedziała w sądzie, że Miriam była „świętą, biorąc pod uwagę to, co Billy robił jej przez lata”.
Prokuratorzy argumentowali, że działania Burnsa były motywowane nie chorobą psychiczną, lecz gniewem i uzależnieniem od substancji. Podkreślili jego historię nadużywania narkotyków i alkoholu oraz zachowanie po zabójstwie. Burns zaprzeczał udziałowi, gdy został początkowo przesłuchany przez Gardę, kłamał na temat swoich działań i próbował zniszczyć dowody. Te celowe działania – jak twierdziła prokuratura – dowodziły świadomości winy i podważały jego linię obrony.
W trakcie procesu ława przysięgłych wysłuchała wstrząsających szczegółów dotyczących obrażeń Miriam Burns oraz trudnej relacji między matką a synem. Prokuratura zakończyła sprawę siódmego dnia, po czym obrona przedstawiła dowody psychiatryczne.
Zabójstwo Miriam Burns, opisywanej lokalnie jako „życzliwa i łagodna kobieta”, wstrząsnęło społecznością Killarney. Sąsiedzi wspominali ją jako osobę przyjazną i lubianą, często widywaną w ogrodzie. Jej śmierć wywołała współczucie i żal, a wiele osób nie mogło uwierzyć, że została zabita przez własnego syna.
Sprawa podkreśla trudności, przed jakimi stają sądy, gdy oskarżeni powołują się na niepoczytalność – szczególnie tam, gdzie choroba psychiczna łączy się z uzależnieniem i przemocą, a eksperci przedstawiają odmienne interpretacje odpowiedzialności oskarżonego.
W tym przypadku jednogłośny wyrok ławy przysięgłych odzwierciedlał ich przekonanie, że działania Burnsa były celowe i nie wynikały z ograniczonej odpowiedzialności spowodowanej jego stanem psychicznym w chwili zabójstwa.
KZ
FOTO: commons.wikimedia.org, Leimanbhradain, CC0 1.0
