Aer Lingus otrzymał nakaz zaprzestania wymagania od personelu kobiet noszenia butów na średnim lub wysokim obcasie poza pokładem samolotu. Sąd Pracy wymóg ten dotyczący elementu ubioru, uznał za przejaw „niekorzystnego traktowania” ze względu na płeć.
Sąd nakazał Aer Lingus zaprzestanie tej praktyki, jeśli jeszcze tego nie zrobił i przyznał 6 tys. euro kierownikowi personelu pokładowego Elizabeth Barry, która wniosła skargę.
W grudniu 2022 r. urzędnik orzekający Komisji ds. Relacji w Miejscu Pracy oddalił sprawę dyskryminacji Barry po stwierdzeniu, że skarga była „nieuzasadniona”. Wówczas Barry odwołała się od decyzji WRC do Sądu Pracy.
Elizabeth Barry została zatrudniona przez Aer Lingus w 1994 r. i pracuje w liniach jako członek personelu pokładowego od 1995 roku.
Adwokat Barry, Leonora Frawley, poinstruowana przez radców prawnych KOD Lyons, argumentowała w Sądzie Pracy, że obecny mundur Aer Lingus dla kobiet personelu pokładowego jest mniej praktyczny i mniej wygodny niż jego męski odpowiednik i promuje „stereotypowy wizerunek” kobiet.
Obecny projekt munduru przewoźnika zaprojektowany dla ok. 3 tys. członków personelu pokładowego i naziemnego powstał w styczniu 2022 r. i został stworzony przez irlandzką projektantkę Louise Kennedy.
W decyzji Sądu Pracy Louise O’Donnell BL, wiceprzewodnicząca Sądu Pracy, stwierdziła, że Aer Lingus „nie może wymagać od pracowników płci żeńskiej noszenia wysokich i średnich obcasów przed wejściem na pokład i podczas opuszczania samolotu”.
Personel kobiecy otrzymał płaskie buty do noszenia na pokładzie samolotu, ale kobiety muszą przedstawić aktualne zaświadczenie lekarskie, jeśli chcą nosić płaskie buty w mundurze, poza samolotem.
Biorąc pod uwagę brak „funkcjonalnych podstaw” dla wymogu noszenia obcasów przez personel żeński na lądzie, pani O’Donnell uznała tę politykę za dyskryminującą. Podtrzymała odwołanie Barry do Sądu Pracy i uchyliła poprzednie odrzucenie skargi przez WRC.
Inne roszczenia pani Barry dotyczące ubioru kobiet zostały przez Sąd Pracy jednak oddalone. Obejmowały one: projekt damskiej bluzki i marynarki oraz skargę dotyczącą rodzaju torebek wydawanych personelowi płci żeńskiej (zamiast większych „bardziej praktycznych” toreb na ramię w typie tornistra, takich, jakie linia lotnicza wydaje personelowi męskiemu).
O’Donnell zauważyła, że Barry otrzymała taką torbę na ramię po tym, jak o nią poprosiła, podczas gdy inne elementy ubioru, gdy są uważane za część całego munduru, „nie obciążają kobiet nieracjonalnie bardziej niż ich męskie odpowiedniki”.
Aer Lingus po ogłoszeniu postanowienia odrzucił wszystkie roszczenia i przedłożył opinię sądowi, że chociaż Barry może nie lubić pewnych aspektów munduru, to jej osobista niechęć nie zasługuje na pozew o dyskryminację.
Anna Domańska
Redakcja portalu informuje:
Wszelkie prawa (w tym autora i wydawcy) zastrzeżone. Jakiekolwiek dalsze rozpowszechnianie artykułów zabronione.