Pożądanie zaczyna się w nozdrzach

Pradawni Celtowie wiedzieli, że piękny zapach kojarzy się z luksusem, bezpieczeństwem oraz pewnego rodzaju stabilizacją. Szczególnie ówczesne kobiety chciały pachnieć tak uwodzicielsko, by nie mógł oprzeć im się żaden mężczyzna. Ta stara celtycka prawda obowiązuje nawet dzisiaj. W starych księgach Jak podają stare księgi irlandzkie, pocałunki wzięły się z obwąchiwania partnera. Niektórzy Celtowie, aby dłużej…

Więcej...

Zapach igliwia

Sosna na zdrowie Jak mawiali Celtowie, drzewa to najcudowniejsze istoty zamieszkujące ziemię. Można się z nimi zaprzyjaźnić, można im powierzyć swoje tajemnice, a także mogą uleczyć chorego człowieka. Magiczne drzewo Sosna, jak uważali Celtowie, to magiczne drzewo, które jest zamieszkiwane przez dobre duchy i elfy, które są opiekunami lasów. Według wierzeń celtyckich władca lasów, najstarszy…

Więcej...

Zielony kolor w magii Druidów: Kolor nadziei i wzrostu

Zielony to kolor życiowej stabilizacji. Jak wiemy, powstaje on z połączenia niebieskiego i żółtego. Według wierzeń celtyckich Druidów, niebieski to kolor nieba, a żółty – słońca. Powstały z ich zmieszania zielony, jest więc samym dobrem i pięknem. Zielony jest wszędzie Mimo to, że jest kolorem pochodnym, to można go znaleźć niemal wszędzie. Szczególnie zauważany jest…

Więcej...

Przyprawy w świecie Celtów

Historia smaków różnych potraw na Zielonej Wyspy związana była zawsze z mieszkającymi tam Celtami. Była to głównie kuchnia jarska, w której podstawową przyprawą była sól. Gdy na Zieloną Wyspę przybyli Wikingowie, kuchnia celtycka znacząco się zmieniła. Na scenę kulinarną weszły mięsa, a przeważnie ryby. Od tego zatem momentu Celtowie do sporządzania swoich przysmaków kulinarnych używali…

Więcej...

Ząb jako symbol w kulturze celtyckiej: Święte zęby zwierząt

O wyjątkowości zęba zawsze decydowały dwie cechy – jego pochodzenie i kształt. Dawni Celtowie uważali zęby za święte talizmany, które przynosiły upragnione szczęście. Jako fragment ciała Drobne białe części szkieletu stanowią trwałe fragmenty ciała, posiadają więc jego moc. Posiadanie naszyjników wytworzonych z zębów pozyskanych po śmierci człowieka lub zwierzęcia miało zapewniać Celtom szczęście i zdrowie….

Więcej...

Upadnij na twarz przed drzewem: Celtycki kult lasu

Drzewa w kulturze celtyckiej otaczano zawsze wielką czcią. Często wyobrażano sobie, że są filarami podtrzymującymi nieboskłon. W tej kulturze cała natura, a szczególnie las, była postrzegana jako pewnego rodzaju sacrum. Celtowie od samego początku swojego istnienia oddawali cześć drzewom, a także całemu lasowi. Figury swoich bogów wykonywali głównie z drewna. Rzeźby strojono liściastymi koronami i…

Więcej...

Jednorożec – symbol siły ludów celtyckich

Jednorożce nazywane są w języku hebrajskim re’em (רְאֵם). Biblia wspomina je kilkukrotnie, nigdy nie tłumacząc jednak ich symboliki. Grecki przekład Pisma Świętego, „Septuaginta”, jednorożca nazywa Monokeros, a łacińska „Wulgata” – Unicornus. Każde z tych określeń podkreśla przyjazny charakter stworzenia. Najstarsza wzmianka Najwcześniejsza wzmianka o jednorogim koniu pochodzi od mędrca Ktezjasza (ok. 440 p.n.e. – ok….

Więcej...

Kamienie w życiu Celtów

Trudno oszacować ilość starodawnych kamiennych monumentów na Starym Testamencie. W przeszłości służyły do różnych obrzędów rytualnych. Najstarsze z nich pochodzą nawet z neolitu, a wiele z nich należało do tak zwanych „świętych kamieni celtyckich”. Miejsce dla Druidów Na nich to zasiadali uczeni Druidzi, którzy podczas swoich modlitw i kontemplacji, łączyli się z dobrymi duchami z…

Więcej...