Duszą pisane

Nie boję się

nie boję się
tej ciszy przy której
omdlewa niebo
a gwiazdy szczerzą
kły

nie boję się
tej chwili gdy trzeba
będzie wejść w gęstą
ciemność
kiedy zgasnę jak płomień
skruszeję jak liść

zostawię tu szept
w walizce ze snów
jaśminowe marzenia
i miliony słów

nie boję się jutra
choć wiem że kończy się
nam czas

apokalipsa
to nie destrukcja
apokalipsa
to nowy lepszy
świat

M.G. 01.05.2022 r.

Różowe niebo

ile odcieni każdego dnia
maluje się w jego oczach
przed czasem ucieka już tyle lat
budząc się na obłędu
zboczach

nauczył się śmierci na pamięć
choć wciąż ma nadzieję
że różowe niebo
odrodzi mu świat
karmiony nicością
cierpi na niestrawność
od przegniłych już prawd
krawędzią nocy kaleczy mrok
bo ile można upijać się
ciemnością

odwieczne pytania
czy warto żyć teraz i tu
czy wierzyć w różowe niebo
odgrywać tysiące ról

kolejny dzień wyszczerzył kły
przesiąkły nicością deszcze
przed tobą pustka w sercu martwe sny
choć niebo już różowe
wciąż przemijasz jak pył
na wietrze

M.G. 14.06.2022

Betonowy sen

na chwilę znowu
zgasło słońce
demony przegryzły
pancerz
szkarłatna krew
zabrudziła dzień

na chwilę znowu
połamałam kości
o twardy jak skała
wydarzeń bieg

betonowy sen
sypnął pustką w oczy
zostawił na poduszce
odłamki nieistnienia

znów wstaję z popiołów
strzepuję nicość
z kolan
i z mrokiem w kieszeni
szukam ocalenia

M.G. 10.06.2022

Magdalena Góralska (Głuch)
Urodzona w 11.11.1986 r. w Dusznikach-Zdroju małym miasteczku w woj. Dolnośląskim słynnym z corocznych Festiwali Chopinowskich. Na stałe mieszka w Irlandii, jest menadżerem w firmie Circle K Ireland. Autorka tomików: “Duszą Pisane. Na skraju istnienia.”, “Duszą Pisane. Kolory ciszy.”, “Duszą Pisane. Gdy gaśnie niebo.” oraz bloga Duszą Pisane. Brała udział w kilku antologiach. Współpracuje również z portalami poetyckimi, a w grupie Słowa zamknięte w wersach na FB jest administratorem i prowadzi warsztaty z klasycznych form literackich.