Podpowiadamy, doradzamy… Zostałam sama, bez pracy, co dalej?

Pierwsze kroki jako bezrobotna.

Kiedy 4 lata temu Aleksandra zamieszkała w Irlandii wszystko wydawało się cudowne. „Mój partner zarabiał bardzo dobrze, dlatego ja zostałam w domu z dziećmi. W ubiegłym roku stracił pracę i coś się zmieniło. Najpierw zdecydowaliśmy, że ja również poszukam pracy, bo jednak jeśli dwie osoby szukają to mają większe szanse. Potem sprzedaliśmy samochód, prezent od niego dla mnie, ale cóż tam – musiał pójść w inne ręce. 3 tygodnie temu przeprowadziliśmy się do innego domu, bo stary był kosztowny w utrzymaniu, a kilka dni temu dowiedziałam się, że on nie chce mieć ze mną nic wspólnego i się wyprowadza. Pozostaję zatem z dwójką dzieci i bez pieniędzy, ale zato z domem wynajętym na moje nazwisko. Czy należy mi się jakaś pomoc z urzędu?”.

Odpowiada Krzysztof Socha: Świadczenia i pomoc socjalna w Irlandii oparte są o składki ubezpieczeniowe. Pracując odprowadzamy do budżetu kraju cotygodniowe składki, które w przypadku ubiegania się o zasiłek pozwalają raczej bezproblemowo otrzymać takowy. Zakres świadczeń zależy od rodzaju składki opłacanej, zainteresowanych odsyłam do wcześniejszych artykułów. W przypadku osób niepracujących sprawa wyraźnie się komplikuje. Procedura nie jest skomplikowana, tylko jej wynik mniej pewny. Spróbujmy więc się tym spokojnie zająć. Jako osoba bez składek PRSI nie może się Pani ubiegać o Jobseekers Benefit, przysługuje natomiast Pani prawo do ubiegania się o Jobseekers Allowance, czyli o zapomogę dla bezrobotnych. Formularz otrzyma Pani w lokalnym urzędzie Social Welfare, który skieruje Panią również do FAS-u, gdzie zarejestruje się Pani jako bezrobotna. Wszelkie formularze, zaświadczenia, wymagane dokumenty oraz oświadczenia będzie musiała Pani złożyć w Social Welfare Local Office gdzie zostanie podjęta decyzja w Pani sprawie. Proszę mieć świadomość, że może to potrwać dosyć długo, kilka miesięcy nawet, dlatego w międzyczasie polecam udać się do Community Welfare Support Officer, który urzęduje w lokalnym ośrodku zdrowia. Po rozmowie z Panią będzie on wiedział czy i jak może pomóc. Bardzo ważne jest przygotowanie się do tej rozmowy, musimy znać wszelkie daty, miejsca, kwoty itp. Jeśli Pani angielski jest niewystarczający lub boi się Pani, że nerwy spowodują nagłą zapaść w znajomości języka, proszę przyjść z osobą trzecią, która spokojnie i w sposób precyzyjny przekaże informacje obu stronom. Po rozmowie, jeśli pracownik socjalny zobaczy, że jest w stanie pomóc, otrzyma Pani kolejne formularze do wypełnienia. Proszę bezzwłocznie to zrobić i przynieść je z powrotem. Wszelkiego rodzaju opóźnienia będą działały na Pani niekorzyść.

Jak pisałem w jednym z wcześniejszych poradników, bycie bezrobotnym to ciężki kawałek chleba. Proszę nie ustawać w szukaniu pracy, aktywnie próbować znależć płatne zajęcie. Każda próba, każde podanie powinno być udokumentowane, najlepiej zrobić kopię lub zeskanować. Pozwoli to pokazać urzędnikom, że nie jest Pani pasożytem tylko osobą, która przechodzi przez trudniejszy okres w swoim życiu i walczy o to, żeby te przeciwieństwa losu skończyły się. Przy okazji uniemożliwi to Pani zgnuśnienie, wręcz przeciwnie – podniesie to Panią na duchu i na pewno zakończy się sukcesem.

Pani Aleksandro, proszę się nie bać i złożyć podanie o Jobseekers Allowance. Proszę również odwiedzić FAS oraz HSE. Proszę systematycznie i regularnie szukać pracy. A w międzyczasie otworzyć się na nowe propozycje, kto wie, może ten okres zakończy się jakimś fantastycznym pomysłem na biznes?

Wszelkie zapytania i komentarze proszę kierować do naszego eksperta na adres emailowy: ksocha@ng24.ie