Aine: celtycka bogini miłości

Aine to celtycka bogini miłości oraz opiekunka rolników i artystów. Hołd oddawali jej najczęściej młodzi mieszkańcy Szmaragdowej Wyspy. Oddawano jej zatem cześć tańcząc w blasku wiosennego słońca, wychwalając w ten sposób jego dobroczynne światło. Na jej pomoc liczyli nie tylko ludzie z sercami zranionymi nieodwzajemnioną miłością, ale również chorzy upatrujący zewsząd ratunku.

Według celtyckich legend Aine jest córką Egobaila, przyrodniego syna celtyckiego boga morza i pogody Manannana mac Lira. Uważana jest ona za jedną z najbardziej pięknych bogiń. Jako bogini miłości i płodności zachęcała ona ludzi do wzajemnego kochania się. Wykorzystując swoją wielką moc uczyła ich również, jak wyrażać miłość w uświęcony sposób. Lubiła wybierać sobie śmiertelników za kochanków – owocami jej licznych romansów były przychodzące na świat wróżki. Stąd też Aine znana jest jako Królowa Wróżek. Jej olśniewająca piękność, oczarowująca wszystkich mężczyzn, miała więc także swoją mroczną stronę.

Aine to również bogini wiosny i lata, dobrobytu i plonów. Według irlandzkich wierzeń to ona podarowała ludziom zboże. Jest ona równocześnie boginią Słońca i Księżyca. Dlatego też wiosną młodzi ludzie tańczą dla niej w promieniach słonecznych.

Aine znana jest także jako uzdrowicielka. W noc pełni księżyca, znaną także jako noc uzdrowień, przyprowadzano chorych do jeziora Lough Gur. To tam bogini zstępowała i z pomocą wody uzdrawiała chorych lub pomagała im przejść na drugą stronę, gdy na ich uzdrowienie było już za późno.

Aine była także ognistą muzą poetów. Swoich zwolenników szczodrze obdarzała natchnieniem i kreatywnością. Dla swoich przeciwników była jednak bezlitosna – lubiła wpędzać ich w obłęd.

Podczas letniego przesilenia oddawano cześć Aine, zanosząc do niej modły przez całą dobę, aby blask słońca mógł połączyć się z blaskiem księżyca. Wśród zwierząt szczególnie ukochała sobie konia i łabędzia.

Boginię Aine można było wzywać podczas rytuałów związanych z miłością. Można było to uczynić zarówno przy przywoływaniu miłości, jak i w celu odratowania już istniejącego związku. Jej moc sprawdzała się także przy rytuałach płodności i seksualności.

Ewa Michałowska-Walkiewicz

Ilustracja: Tomás O’Maoldomhnaigh, CC BY-SA 3.0 / Wikipedia.org